20 juli, Wells Gray park

Vandaag mag ik, Corrie de blog schrijven. We vertrokken mooi op tijd naar het Wells Gray Park. Eerst even langs het info centrum, waar men ons verzekerde dat er voldoende plaats was om vannacht te overnachten in het park. Toen door het park gereden en verschillende keren gestopt om kortere of langere wandelingen te maken. Al voordat we officieel in het park waren kwamen we langs de Moul Falls,een flinke wandeling van ongeveer 2 uur heen en weer, maar zeer de moeite waard.  De kinderen en Johan vonden het geweldig om onder de waterval  door te lopen. Drijfnat kwamen ze er weer vandaan. Overigens liepen ze niet in de straal, want die was natuurlijk veel te hard, maar je kon onder de stroom door naar de overkant lopen. Maar het spatwater was echt voldoende om te douchen. Vervolgens bezochten we Helmcken Falls en de Dawson falls. De laatste leken een beetje op de Niagara Falls, maar waren wel kleiner.  De Hlemcken Falls zijn gigantisch hoog. Allemaal erg mooi om te zien en opvallend rustig, terwijl het toch hoogseizoen is. Qua wild  viel het nog een beetje tegen, we hadden natuurlijk op een mooie beer gehoopt, maar het enige bijzondere was een hert. Muggen zijn er wel in overvloed, Jochem heeft het lekkerste bloed. Hij heeft inmiddels 15 muggenbeten op 1 knie. Muggenspray helpt, maar is niet afdoende. In de camper valt het mee, er zijn overal horren.

Tegen half 6 waren we bij de camping waar we wilden overnachten.  Na enig zoeken hadden we de laatste beschikbare plaats. Opluchting, want de halfverharde weg er naar toe was de laatste 25 kilometer niet echt comfortabel. De camping is eenvoudig, er is geen electriciteit,  en hier en daar staat een koud water kraantje.  Gelukkig is de camper van alle gemakken voorzien, dus we redden ons wel. Jochem stookte vandaag het vuurtje om ons vlees te braden. Ik maakte heel gezond de aardappeltjes en de groente. Daarna nog een paar uurtjes gezellig ronduit vuurtje en weer op tijd naar bed.

Video: Pieter Jan en Wouter lopen onder de waterval door

19 Juli, Naar Clearwater

Vandaag gaan we een serieus stuk rijden. Hoeveel km gaan we halen? Doel is het Wells National park, maar dit lijkt te ver voor vandaag. Afspraak was 7 uur uit bed, 8 uur rijden. Dit werd uiteindelijk 8.15. De te volgen route was gebaseerd op het advies van de camperverhuurder, langs de Fraser en verderop de Thomson River. Wat tijdens deze rit opviel waren de vele landschappen die we tegenkwamen. Van heel vochtig tot heel droog. Soms leek het wel alsof we door een woestijn heen reden. Uiteindelijk kwamen we aan op onze camping aan het Dutch Lake, de volgende dag bleek dat dit heel dicht bij de ingang van het park is. Ook dicht bij de Liquor store waardoor we eindelijk een biertje kunnen drinken. Corrie en Jochem gingen zwemmen, Wouter en Pieter Jan deden een poging om een goed barbecue vuur te maken, dat slecht lukte en resulteerde in een erg late maaltijd.

18 Juli, Kennismaken met de camper

We konden vanmorgen uitslapen en gedurende de ochtend lekker relaxen en Wouters 18e verjaardag vieren. De camper was tenslotte pas vanaf 13.00 uur beschikbaar. Om 12.00 per limo (goedkoper dan 2 taxi’s..) naar de camperverhuurder. Na een uitvoerige uitleg -jawel, door een Belg- reden we om 14.45 uur het camperterrein af. Met een camper van 5100kg met een 6.8L V10 motor. Brandstofverbruik 1 liter op 3,5-4 km. Brandstofprijs: 1,1 euro/liter.
Omdat het al laat was, konden we niet veel km’s meer maken. Uiteindelijk bereikten we om 18.00 uur een camping in Hope alwaar we de dag met een lekkere barbecue hebben afgesloten.

17 Juli, Vancouver verkennen

Na een korte nachtrust zaten we om 8 uur alweer aan het ontbijt. Niet in het hotel, maar aan een tafeltje in de supermarkt.
Daarna na de VVV en langs de kade naar het Stanley park gebanjerd. Grappig om te zien dat de luchthaven en de haven hier gewoon gecombineerd zijn. Wel zo praktisch. In het park zijn we naar het Aquarium geweest waar het fraaie zeeleven van Canada getoond werd. Tijdens de Beluga walvissen show werd Corrie volledig gedouched, waar iedereen erg veel plezier om had.
Vervolgens telefoonkaart gekocht, met behulp van de winkelmanager deze geactiveerd (40 minuten mee bezig geweest!), hotmail- en Canadees adres rijker, en rustig teruggelopen naar het hotel. ‘s-Avonds vis (Wouter steak) gegeten in een nabijgelegen restaurant. In dit restaurant werden we allerhartelijkst ontvangen door enkele jonge dames die zeer geïnteresseerd waren in onze reisplannen. We kregen een uitstekende bediening, Jochem kent nu het verschil tussen unsweeted en sweeted icetea. Vervolgens werd ons na afloop uitgelegd hoe de rekening in elkaar zit. Na het dessert afgetrokken te hebben dat we niet hadden besteld, vonden we dat ze de fooi van 15% alsnog dik verdiend hadden. Pieter Jan en ik gingen nog even een Guinness drinken, de rest ging alvast oner zeil.

16 Juli, Aangekomen in het hotel

We vertrokken om 9.30 uit Veldhoven. Het was lekker rustig op de weg, maar toen werd het al snel spannend op de A2: 1 uur in de file als gevolg van een ongeval bij Zaltbommel. Maar dankzij het advies van Corrie om de A2 te verlaten bij Kerkdriel, hebben we ruim op tijd het vliegtuig gehaald.
Na een kleine vertraging vertrokken we om 15.10 vanaf Schiphol. Om 15.30 kwamen we in Londen aan waar we al onze tijd nodig hadden om het vliegtuig van 17.15 te halen. Helaas voor Jochem waren er geen USB stopcontacten in de Boeing 747-400, daarom geen spelletjes maar gewoon 3 films kijken. Slapen doe je tenslotte niet op een stoel, maar in bed..

Na een beetje geslapen (Corrie, Johan, Wouter) te hebben, kwamen we om 18.30 in Vancouver aan. Hier wachtte reeds een limousine op ons waarmee wij naar ons hotel werden gebracht. Onderweg twijfelden we nog of we wel in de juiste stad aangekomen waren, bijna alle teksten zijn 2-talig: chinees en engels. Hier kwamen wij om 19.45 aan. Niet slecht.. in iets meer dan 10 klokuren van thuis naar de andere kant van de wereld. Na nog wat overheerlijke frieten en chicken wings gegeten te hebben bij een lokale snackbar, rolden we allemaal om 21.30 ons bed in. De meesten om te slapen, ik om eerst dit verslag te schrijven.